У Вене адкрылася выстава Лесі Пчолкі «Вялікі камень»

Выстава Лесі Пчолкі — мастачкі з Беларусі, якая цяпер жыве ў Берліне, адкрылася ў Вене ў рамках фестывалю Independent Space Index 2024.

Фрагмент экспазіцыі выставы Лесі Пчолкі «Вялікі камень». Фота прадастаўлена Лесяй Пчолкай.

Назва выставы Лесі Пчолкі мае прататыпам індустрыяльны парк «Вялікі камень», размешчаны за 25 км ад Мінска. Гэты праект быў запушчаны ў 2010 годзе і з’яўляецца важным чыннікам кітайскай ініцыятывы «Шаўковы шлях», з дапамогай якой Кітай імкнецца пашырыць і ўмацаваць свой геапалітычны ўплыў. Хоць афіцыйна ён называецца індустрыяльным паркам, на самай справе гэта — горад-спадарожнік з уласнай інфраструктурай, жыллём і забаўляльнымі і спартыўнымі аб’ектамі, музеямі, школамі.

Фрагмент экспазіцыі выставы Лесі Пчолкі «Вялікі камень». Фота прадастаўлена Лесяй Пчолкай.

Праект не толькі сведчыць аб эканамічных сувязях паміж Кітаем і Беларуссю, але і збліжае дзве краіны ў культурным плане. Бо супрацоўніцтва паміж імі распаўсюджваецца і на іншыя сферы паўсядзённага жыцця і адукацыі. Напрыклад, беларускія школьнікі могуць выбраць вывучэнне англійскай або кітайскай мовы ў школе, а грамадскія месцы ў Мінску ўсё часцей пазначаюцца на рускай і кітайскай мовах.

Фрагмент экспазіцыі выставы Лесі Пчолкі «Вялікі камень». Фота прадастаўлена Лесяй Пчолкай.

«Выстава даследуе гіпатэтычную здагадку пра тое, як змяняецца Беларусь, калі яна становіцца часткай новага Шаўковага шляху Кітая», — пазначаецца ў анатацыі. У гэтым працэсе культуралагічнага даследавання мастачка адыходзіць ад палітычных тэмаў і параўноўвае калектыўныя ўспаміны з савецкага мінулага і сучаснасці, працуючы на ўзроўні формы. Напрыклад, выкарыстоўвае карты Беларусі і Кітая на чайных століках, што сімвалізуюць культурную камунікацыю, а ўбудаваныя камеры відэаназірання нагадваюць пра рэпрэсіўныя практыкі, якія выкарыстоўваюцца для кантролю і ціску на грамадзян, — падыходзе, які аб’ядноўвае абедзве культуры.

Фрагмент экспазіцыі выставы Лесі Пчолкі «Вялікі камень». Фота прадастаўлена Лесяй Пчолкай.

Аўтарка даследуе стэрэатыпныя традыцыі, такія як макрамэ, тэхніка вязання вузлоў, якая была папулярнай у Савецкім Саюзе і дагэтуль выкарыстоўваецца ў Беларусі для вырабу ўпрыгожанняў, і спалучае яе з шыбары — эратычным мастацтвам бандажу, якое развілася з традыцыйнай ваеннай тэхнікі бандажу і практыкі абмежавання волі цела. Таксама яна змяшчае выявы азіяцкіх людзей на фоне фрагментаў Батанічнага саду, ствараючы контрапункт індустрыяльнаму парку «Вялікі камень».

«Гэта выстава — разважанне пра будучыню», — тлумачыць мастачка.

«Леся Пчолка заклікае да стварэння новай, адкрытай Беларусі, са свежымі ідэямі і структурамі, якія дазваляюць пакінуць мінулае ззаду і вызваліць месца для чагосьці новага. Гэтую Беларусь яшчэ не відаць, але яна намякае на гэта сваёй светлавой інсталяцыяй, у якой ультрафіялетавае святло, які звычайна прымушае прарастаць расліны, заклікана даць гэтай маладой краіне з доўгай гісторыяй штуршок да незалежнасці», — падсумоўвае Міхаэла Гебальтсбергер у анатацыі выставы.

Выстава працуе да 9 чэрвеня ў Вене па адрасе: Hoast, Große Sperlgasse, 25.

Падпісвайцеся на культурныя навіны Reform.news у Telegram

Если вы нашли ошибку, пожалуйста, выделите фрагмент текста и нажмите Ctrl+Enter.

🔥 Поддержите Reform.news донатом!